Słownik i Quiz BHP
Najpopularniejsze
- KWALIFIKACJA BUDYNKÓW DO KATEGORII ZAGROŻENIA LUDZI
- ORGANY NADZORU NAD WARUNKAMI PRACY
- CZYNNIKI FIZYCZNE (szkodliwe lub uciążliwe)
- NIUTON (N)
- GRUPY POŻARÓW
- CZYNNIKI PSYCHOFIZYCZNE
- MIKROKLIMAT GORĄCY
- MIKROKLIMAT ZIMNY
- NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE NATĘŻENIE (NDN) fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia
- NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE STĘŻENIE CHWILOWE (NDSCh)
IDENTYFIKACJA ZAGROŻENIA
– 1) jeżeli w ocenie ryzyka stwarzanego przez substancję nową wyniki badań wykonanych w celu oceny zagrożeń w odniesieniu do poszczególnych właściwości fizykochemicznych wskazują, że z uwagi na te właściwości fizykochemiczne, substancji nowej nie klasyfikuje się jako niebezpiecznej, charakterystyka ryzyka w odniesieniu do tych właściwości nie jest konieczna, chyba że istnieją inne uzasadnione powody do […]
IERS
– 1) International Environmental Rating System – System zarządzania środowiskiem. Według Nowoczesne metody zarządzania bezpieczeństwem. Ocena ryzyka w aspekcie zarządzania bezpieczeństwem. Materiały szkoleniowe Ośrodka Szkolenia Państwowej inspekcji Pracy. Wrocław 2000 r.; 2) IERS (International Earth Rotation and Reference Systems Service) – Międzynarodowa Służba Ruchu Obrotowego Ziemi i Systemów Odniesienia; Według Wikipedii.
IMIENNE ZEZWOLENIE
– zezwolenie wydawane przez pracodawcę operatorowi wózka jezdniowego, po przeprowadzeniu szkolenia i komisyjnym sprawdzeniu wiadomości nabytych przez operatora, pozwalające na kierowanie wózkiem na terenie zakładu pracy. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. nr 70, poz. 650 z […]
IMPEDANCJA (opór elektryczny pozorny)
– wielkość, która jest miarą oporu, jaki napotyka prąd elektryczny, przepływając przez obwód. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.
IMPEDANCJA CIAŁA LUDZKIEGO
– obejmuje niewielką rezystancję wnętrza ciała oraz rezystancję i pojemność naskórka w miejscach styczności z obwodem elektrycznym. Wartości tych parametrów zależą od przyłożonego napięcia i rodzaju prądu. Ponadto rezystancja wnętrza ciała zależy od drogi przepływu prądu, a parametry naskórka silnie zależą od jego stanu i od powierzchni styczności. Według E. Musiał, Zagrożenia pochodzące od urządzeń […]
IMPEDANCJA UZIEMIENIA
– impedancja między określonym punktem sieci, instalacji lub urządzenia a ziemią odniesienia (opór całkowity przy danej częstotliwości). Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IMPORTER
– każda osoba importująca wyrób w celu dystrybucji w jakiejkolwiek formie; importer jest uważany za producenta i jest odpowiedzialny jak producent. Wg dyrektywy Rady nr 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe.
IMPREZA MASOWA
– należy przez to rozumieć imprezę masową artystyczno-rozrywkową, masową imprezę sportową, w tym mecz piłki nożnej, o których mowa w pkt 2-4, z wyjątkiem imprez: a) organizowanych w teatrach, operach, operetkach, filharmoniach, kinach, muzeach, bibliotekach, domach kultury i galeriach sztuki lub w innych podobnych obiektach; b) organizowanych w szkołach i placówkach oświatowych przez zarządzających tymi […]
IMPREZA MASOWA ARTYSTYCZNO – ROZRYWKOWA
– to impreza o charakterze artystycznym lub rozrywkowym, która ma się odbyć: a) na stadionie, w innym obiekcie niebędącym budynkiem lub na terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej, na których liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób, ustalona zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, wynosi nie mniej niż 1.000; b) w hali […]
IMPREZA MASOWA PODWYŻSZONEGO RYZYKA
– to impreza masowa, w czasie której, zgodnie z informacją o przewidywanych zagrożeniach lub dotychczasowymi doświadczeniami dotyczącymi zachowania osób uczestniczących, istnieje obawa wystąpienia aktów przemocy lub agresji. Według ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych. (Dz. U. Nr 62, poz. 504).
INFILTRACJA
– niekontrolowane przenikanie powietrza przez pory materiałów, szczeliny itp.
INNA PRACA ZAROBKOWA
– to wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych. Według ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. (tekst jedn. Dz. U. z […]
INNE MIEJSCOWE ZAGROŻENIE
– to zdarzenie wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw przyrody niebędące pożarem ani klęską żywiołową, stanowiące zagrożenie dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska, któremu zapobieżenie lub którego usunięcie skutków nie wymaga zastosowania nadzwyczajnych środków; Według ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. z 2009 r. Dz. U. nr 178, […]
INSOLACJA
– 1) działanie promieni słonecznych; 2) ilość energii słonecznej (w kaloriach) padająca na jednostkę powierzchni w ciągu określonego czasu; 3) nasłonecznienie.
INSPEKTOR ds. BHP
– pracownik służby bhp posiadający wyższe wykształcenie i minimum 2-letni staż zawodowy lub średnie wykształcenie i 4-letni staż zawodowy. Warunkiem zatrudnienia na takim stanowisku jest ukończenie szkolenia dla pracowników służby bhp. Według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz. U. nr 109, poz. 704 z […]
INSPEKTOR ds. SUBSTANCJI I PREPARATÓW CHEMICZNYCH
– centralny organ administracji rządowej zajmujący się m. in. oceną ryzyka stwarzanego przez substancje chemiczne i preparaty oraz gromadzeniem i udostępnianiem danych o tych substancjach. Organem odwoławczym jest minister ds. zdrowia. Według ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych. (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1222)
INSTALACJA
– a) stacjonarne urządzenia techniczne; b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu; c) obiekty budowlane, nie będące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję. Według ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr […]
INSTALACJA ELEKTRYCZNA
– 1) zespół odpowiednio połączonych przewodów i kabli wraz ze sprzętem i osprzętem elektroinstalacyjnym (np. elementami mocującymi i izolacyjnymi), a także urządzeniami oraz aparatami – przeznaczony do przesyłu, rozdziału, zabezpieczania i zasilania odbiorników energii elektrycznej; 2) zespół współpracujących ze sobą elementów elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, przeznaczonych do określonych celów. Początkiem instalacji elektrycznej są zaciski […]
INSTALACJA ENERGETYCZNA
– urządzenia energetyczne z układami połączeń między nimi. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z 17 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 912).
INSTALACJA GAZOWA
– urządzenia gazowe z układami połączeń między nimi, zasilane z sieci gazowej, znajdującej się na terenie i w obiekcie odbiorcy. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z 17 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 912).
INSTALACJA ODBIORCZA
– instalacja, która znajduje się za rozliczeniowym układem pomiarowym służącym do rozliczeń między dostawcą a odbiorcą energii elektrycznej, a w razie braku układu pomiarowego – za wyjściowymi zaciskami pierwszego urządzenia zabezpieczającego instalacje odbiorcy od strony zasilania. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
INSTALACJA RUCHOMA
– połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w różnych lokalizacjach. Według ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. U. Nr 82, poz. 556).
INSTALACJA STACJONARNA
– połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w określonej i stałej lokalizacji. Według ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. U. Nr 82, poz. 556).
INSTALACJA SYGNALIZACYJNO-ALARMOWA
– instalacja automatycznego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze.
INSTALACJA UZIEMIAJĄCA
– zespół wszystkich połączeń elektrycznych i elementów służących do uziemienia sieci, instalacji lub urządzenia. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
INSTRUKCJA BEZPIECZNEGO WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH
– sposób zapobiegania zagrożeniom związanym z wykonywaniem robót budowlanych, stwarzających zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi. Instrukcję jest obowiązany opracować pracodawca przed przystąpieniem do wykonywania robót budowlanych i zaznajomić z nią pracowników w zakresie wykonywanych przez nich robót. Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania […]
INSTRUKCJA EKSPLOATACJI
– zatwierdzona przez pracodawcę instrukcja określająca procedury i zasady wykonywania czynności niezbędnych przy eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych, opracowana na podstawie odrębnych przepisów, polskich norm oraz dokumentacji producenta. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 912).
INSTRUKCJA OBSŁUGI MASZYNY
– 1) Do każdej maszyny wprowadzanej na rynek powinna być dołączona instrukcja zawierająca informacje: ujęte w oznaczeniu maszyny (zob.), ale bez numeru fabrycznego; ułatwiające konserwację maszyny, w tym podające adres serwisu i importera; o przewidywanym zastosowaniu maszyny (w tym także o takich zastosowaniach, których w sposób racjonalny można od tej maszyny oczekiwać); o stanowisku lub […]
INSTRUKTAŻ
– to forma szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 2 godziny lekcyjne, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności dotyczących wykonywania pracy i zachowania się w zakładzie pracy w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie […]
IQRS
– International Quality Rating System. System zarządzania jakością. Według Nowoczesne metody zarządzania bezpieczeństwem. Ocena ryzyka w aspekcie zarządzania bezpieczeństwem. Materiały szkoleniowe Ośrodka Szkolenia Państwowej inspekcji Pracy. Wrocław 2000 r.
ISO
– International Standard Organization – Międzynarodowa Organizacja Standaryzacji.
ISRS
– International Safety Rating System. Jeden z systemów zarządzania bezpieczeństwem pracy. Jest to lista kontrolna obejmująca 20 obszarów mających wpływ na bezpieczeństwo pracy. Zawiera 652 zagadnienia (pytania) wymagające punktowej odpowiedzi według dokładnie zdefiniowanych zasad. Oceny systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy można dokonywać na 10 poziomach i na 10 poziomach uzyskiwać certyfikaty firmy DNV. Nowoczesne metody zarządzania […]
ISTOTNA ZMIANA INSTALACJI
– taka zmiana sposobu funkcjonowania instalacji lub jej rozbudowa, która może powodować zwiększenie negatywnego oddziaływania na środowisko. Według ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).
ITERACJA
– wielokrotne, kolejne powtarzanie danej operacji odniesione do rezultatu poprzedniego jej wypełnienia. W normie EN 1050 wymienia się „iteracyjny proces osiągania bezpieczeństwa”.
IZOLACJA
– odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby. Według ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234 poz. 1570).
IZOLACJA DODATKOWA
– odrębna izolacja zastosowana oprócz izolacji podstawowej .Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IZOLACJA OCHRONNA
– środek dodatkowej ochrony przeciwporażeniowej z zastosowaniem izolacji ograniczającej możliwość porażenia prądem elektrycznym; do izolacji takiej zalicza się izolację podwójną, izolację wzmocnioną, obudowę izolacyjną. Są to izolacje o właściwościach co najmniej równoważnych pod względem elektrycznym i mechanicznym izolacji roboczej. Wedlug PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IZOLACJA PODSTAWOWA
– izolacja części czynnych zastosowana w celu ochrony przed dotykiem bezpośrednim. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IZOLACJA PODSTAWOWA
– izolacja części pod napięciem, zastosowana w celu zapewnienia podstawowej ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym.
IZOLACJA PODWÓJNA
– izolacja składająca się z izolacji podstawowej i izolacji dodatkowej. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki. Między obwodem elektrycznym, a dostępnymi częściami metalowymi są dwa niezależne układy izolacyjne: izolacja podstawowa i izolacja dodatkowa. Są one przedzielone przegrodą metalową, aby każdy z osobna można zbadać, np. mierząc rezystancję izolacji albo przykładając napięcie probiercze. W izolację […]
IZOLACJA ROBOCZA
– izolacja części czynnej, niezbędna do zapewnienia należytej pracy urządzenia elektrycznego, która jednocześnie zapewnia ochronę przeciwporażeniową. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IZOLACJA STANOWISKA
środek ochrony przeciwporażeniowej dodatkowej, polegający na izolowaniu stanowiska od ziemi i wyrównaniu potencjałów obcych części przewodzących a dostępnych z tego stanowiska. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
IZOLACJA WZMOCNIONA
– izolacja zapewniająca ochroną przed porażeniem prądem elektrycznym w stopniu równoważnym izolacji podwójnej. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
JEDNOSTKA INSPEKCYJNA
– to niezależny organ wykonujący badania i inspekcje na podstawie upoważnienia właściwej władzy. Według oświadczenia rządu polskiego z dnia 16 stycznia 2009 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. Nr 27, […]
