– z pomieszczeń, w których mogą przebywać ludzie, należy zapewnić bezpieczne wyjście prowadzące bezpośrednio na przestrzeń otwartą albo bezpośrednio lub pośrednio na poziome lub pionowe drogi komunikacji ogólnej, zwane drogami ewakuacyjnymi. Szerokość wyjścia ewakuacyjnego powinna być dostosowana do liczby osób przebywających w pomieszczeniu, licząc 0,6 m na 100 osób, przy minimalnej szerokości 0,9 m i minimalnej wysokości wyjścia 2,0 m. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych oblicza się przyjmując 0,6 m na 100 osób, jednak minimalna szerokość nie może być mniejsza niż 1,4 m, a wysokość 2,2 m. Dopuszcza się minimalną szerokość 1,2 m, jeżeli na danej kondygnacji liczba osób nie przekracza 20. Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Zobacz także
CHEMIA
– nauka zajmująca się badaniem własności i przemian substancji oraz warunków, które mają wpływ na kierunek, szybkość i zasięg tych przemian oraz stosunków ilościowych materii i energii biorących udział w przemianach; potoczna nazwa przemysłu chemicznego.
PRACE PODWODNE NA ŚREDNICH GŁĘBOKOŚCIACH
– prace prowadzone pod powierzchnią wody na głębokości od 20 m do 50 m.
SZELKI BEZPIECZEŃSTWA
– są elementem systemu powstrzymywania spadania, który użytkownik zakłada na siebie. Szelki skonstruowane są w postaci pasów nośnych wykonanych z taśmy włóknistej i połączonych ze sobą za pomocą szwów. Szelki wyposażone są w jedną lub kilka klamer zaczepowych służących do przyłączenia pozostałych elementów systemu. Zadaniem szelek jest utrzymanie ciała podczas spadania i późniejszego wiszenia ( […]