WIBRACJE

– z biologicznego punktu widzenia wibrację określamy jako przekazywanie drgań mechanicznych z ciała stałego na poszczególne tkanki ciała człowieka lub na cały organizm. Wibracja i wstrząsy są bodźcami fizycznymi przekazywanymi bezpośrednio  z materiału drgającego z pominięciem środowiska powietrznego. Przykładem działania wibracji mogą być odczucia odbierane podczas dotknięcia drgającej struny instrumentu muzycznego. Energia drgań przekazywana jest tkankom, wywołując  podrażnienia zakończeń nerwowych odbierających odkształcenia mechaniczne. Wibracja przeważnie określana jest jako ruch wahadłowy (oscylacja) ośrodka sprężystego. Dlatego wibrację będziemy odczuwać wtedy, gdy ruch oscylujący będzie trwał przez cały okres obserwacji bez jego  wygasania, jedynie ze zmienną wartością amplitudy lub częstotliwości. Wibracje, na które narażony jest pracownik, pochodzą z różnych źródeł i można je podzielić na: a) wibracje pochodzące od narzędzi i urządzeń lub z obrabianego materiału, przenoszone przez kończyny górne bądź inne ograniczone powierzchnie ciała (tzw. wibracja miejscowa), b) wibracje przenoszone z podłoża, np. drgających platform, podestów czy podłóg poprzez kończyny dolne, ewentualnie przenoszone poprzez mięśnie i kości miednicy z siedziska pojazdów mechanicznych (tzw. wibracje ogólne). Według P. Żukowski, Hałas i wibracje w aspekcie zdrowia człowieka, wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1996 r.