– urządzenie do przekazywania energii elektrycznej z jednego obwodu prądu przemiennego do innego z równoczesną zmianą napięcia, natężenia, fazy oraz impedancji. Składa się z uzwojenia pierwotnego, sprzężonego magnetycznie dzięki wspólnemu rdzeniowi ferromagnetycznemu lub bliskości z uzwojeniem wtórnym. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.
Zobacz także
CERTYFIKAT KOMPETENCJI
– dokument wydany zgodnie z zasadami systemu certyfikacji wykazujący, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż wymieniona z nazwiska osoba jest kompetentna do wykonywania określonych usług. Wg PN-EN 45013, Ogólne kryteria dotyczące jednostek certyfikujących personel.
PODZESPÓŁ ŁĄCZĄCO-AMORTYZUJĄCY
– pełni rolę powstrzymującą spadanie i amortyzację energii kinetycznej spadania, co prowadzi do zmniejszenia siły udarowej powstającej podczas powstrzymywania spadania. Podzespół łącząco-amortyzujący może mieć postać: a) linki bezpieczeństwa z amortyzatorem, b) urządzenia samozaciskowego, c) urządzenia samohamownego. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy, ODDK, Gdańsk 2006 r.
ODLEGŁOŚCI MIĘDZY BUDYNKAMI I TERENOWYMI URZĄDZENIAMI BUDOWLANYMI
– mierzy się w miejscu najmniejszego oddalenia, przy czym dopuszcza się przyjmowanie wymiarów bez uwzględnienia grubości tynków i okładzin zewnętrznych.). Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
