– pas terenu wokół obiektu, o szerokości równej minimalnej dopuszczalnej odległości od innych obiektów z uwagi na wymagania bezpieczeństwa pożarowego określone w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z 2003 r. Nr 33, poz. 270 oraz z 2004 r. Nr 109, poz. 1156), zwanych dalej „przepisami techniczno-budowlanymi”. Według rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (D. U. Nr 80, poz. 563).
Zobacz także
RYZYKOLOGIA
– wiedza stosowana w wielu dziedzinach (np. w ubezpieczeniach, lecznictwie, sporcie, obrocie pieniędzmi, wypadkoznawstwie) rozwijana w wyniku wieloletnich doświadczeń, badań empirycznych nad stopniem zużycia, awaryjności itd., a także oparta na świadomości i intuicji. Według ustaleń międzynarodowych pojęcie ryzyka (R) = prawdopodobieństwo wypadku (P) + społeczno-ekonomiczne skutki wypadku (S). Natężenie prawdopodobieństwa ryzyka wypadkowego (P) oraz zakresu […]
WIRUSY
– bezkomórkowe, białkowo-nukleinowe pasożytnicze formy życia, pozbawione własnego metabolizmu, niezdolne do syntezy białek i replikacji. Wielkość wirusów waha się w granicach 20 – 300 nm (z nielicznymi wyjątkami widocznymi tylko pod mikroskopem elektronowym). Z tych względów wirusy nie rosną i nie rozmnażają się, są pasożytami obligatoryjnymi, tzn. do istnienia w przyrodzie niezbędne jest ich stałe […]
GŁÓWNY PRZEWÓD WYRÓWNAWCZY
– przewód ochronny zapewniający wyrównanie potencjałów, podłączony do głównej szyny (zacisku) uziemiającej GSU. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
