– osoba w wieku co najmniej lat osiemnastu, uznana za odpowiednią do tej pracy na podstawie świadectwa lekarskiego i opinii zakładu psycho-technicznego oraz wyznaczona do tego przez kierownictwo zakładu rozporządzającego suwnicą. Obowiązkiem suwnicowego jest: 1) znać budowę i przeznaczenie wszystkich urządzeń suwnicy, ich części składowych oraz aparatury elektrycznej, 2) posiadać wiadomości wystarczające do obsługi tych urządzeń, 3) znać właściwości prądu elektrycznego, 4) znać sygnały porozumiewawcze z ciężarowym, 5) umieć udzielić pierwszej pomocy osobom porażonym prądem elektrycznym i umieć zastosować sztuczne oddychanie, 6) odbyć co najmniej trzymiesięczną praktykę pod kierunkiem doświadczonego suwnicowego. Po odbyciu praktyki kandydat na suwnicowego składa przed komisją, powołaną przez właściwego ministra, egzamin z wymaganych odeń wiadomości. Suwnicowy powinien być badany przez lekarza co 6 miesięcy celem kontroli wzroku i słuchu. Przy pracy na dwie lub więcej zmian — na każdą zmianę powinien być wyznaczony inny suwnicowy. Dla każdej suwnicy powinna być prowadzona książka dyżurów, do której suwnicowy każdej zmiany wpisuje uwagi o stanie suwnicy i jej części składowych. Według rozporządzenia Ministrów: Pracy i Opieki Społecznej, Przemysłu Ciężkiego, Przemysłu Lekkiego, Górnictwa i Energetyki, Przemysłu Rolnego i Spożywczego, Żeglugi, Komunikacji, Budownictwa oraz Zdrowia z dnia 4 kwietnia 1950 r. w sprawie obsługi suwnic elektrycznych w zakładach pracy (Dz. U. Nr 25, poz. 223z późn. zm.).
Zobacz także
KOMPRESJA
– kontrolowany proces wzrostu ciśnienia oddziałującego na organizm nurka, prowadzony zgodnie z procedurą prac podwodnych. Według ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (Dz. U. Nr 199, poz. 1936 z późn. zm.)
SPRZĘT ELEKTRYCZNY
– sprzęt elektryczny prze-znaczony do użytkowania przy napięciu nominalnym od 50 V do 1000 V prądu przemiennego lub od 75 V do 1500 V prądu stałego. Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie wymagań dla sprzętu elektrycznego Dz.U. 2016 poz. 806
KANISTER
– to opakowanie wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego o przekroju prostokątnym lub wielokątnym, wyposażone w jeden lub kilka otworów. Według oświadczenia rządu polskiego z dnia 16 stycznia 2009 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia […]