– oznacza, że wszystkie teoretyczne i praktyczne, lecz prawdopodobne okoliczności i przyczyny powstania zagrożenia wypadkowego, a także jego aktywizacji zostały wszechstronnie poznane i uświadomione (zidentyfikowane). Ponadto zastosowano dostateczne środki techniczno – technologiczne, organizacyjne i związane z zachowaniem ludzi, uniemożliwiające zaistnienie zagrożenia wypadkowego, a także nawet w przypadku jego zaistnienia – uniemożliwiające jego aktywizację. Na podstawie szacunkowych kryteriów i praktyki, ryzyko wypadku może być ocenione szacunkowo jako: w pełni kontrolowane, małe, duże i bezpośrednie (czyli krańcowo duże). Natężenie wielkości ryzyka wypadkowego powinno wyznaczać sposób nadzoru i kontroli oraz określać gotowość do reagowania profilaktycznego. Według A. Hansen Bezpieczeństwo i higiena pracy, wydawnictwa szkolne i pedagogiczne, Warszawa 1998 r.
Zobacz także
BARWA BEZPIECZEŃSTWA
– istnieją 4 barwy bezpieczeństwa: czerwona – oznaczająca zakaz, zielona – symbol bezpieczeństwa, żółta – ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem, niebieska – stosowana w przypadku nakazu. Według PN-N-01255. Barwy i znaki bezpieczeństwa.
IZOLACJA
– odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby. Według ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234 poz. 1570).
PRACODAWCA UŻYTKOWNIK
– pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy wyznaczający pracownikowi skierowanemu przez agencję pracy tymczasowej zadania i kontrolujący ich wykonanie. Według ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnieniu pracowników tymczasowych (Dz.U. Nr 166, poz. 1608, t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1563).