RÓWNOMIERNOŚĆ OŚWIETLENIA

– 1) stosunek minimalnego natężenia oświetlenia do średniego natężenia oświetlenia na powierzchni. Według PN – EN 12464-1:2012. Światło i oświetlenie. Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach; 2) równomierność oświetlenia na płaszczyźnie roboczej określamy jako iloraz natężenia najmniejszego do średniego na tej płaszczyźnie. Wartość średnia natężenia na sąsiadujących płaszczyznach roboczych, o różnych funkcjach, lub na płaszczyźnie roboczej, w stosunku do pozostałej nieroboczej części pomieszczenia lub w sąsiadujących pomieszczeniach nie powinna przekraczać stosunku 5:1. Równomierność oświetlenia w polu zadania nie powinna być mniejsza niż 0,7, natomiast w polu bezpośredniego otoczenia nie mniejsza niż 0,5. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy, ODDK,2006 r.