REZYSTANCJA UZIEMIENIA

– jest to parametr określający cechy uziemienia. Rozróżnia się: a) rezystancję statyczną – to rezystancja między uziomem, a ziemią odniesienia zmierzona przy przepływie prądu przemiennego o częstotliwości technicznej. Rezystancja jest miarą przydatności uziemień ochronno – roboczych w ochronie przeciwporażeniowej oraz uziemień w ochronie podstawowej. Zależy ona nie tylko od rezystancji gruntu, ale również od rodzaju i kształtu uziomu, b) rezystancję udarową – stanowi kryterium przydatności uziemienia w obiektach podlegających ochronie odgromowej obostrzonej i specjalnej jest definiowana jako rezystancja między uziomem, a ziemią odniesienia, mierzona przy prądzie udarowym o kształcie odwzorowującym pioruna. Jest to rezystancja trudna do zdefiniowania, gdyż maksymalna wartość napięcia nie pokrywa się w czasie z maksymalną wartością prądu, a stosunek wartości chwilowych napięcia i prądu jest zmienny w czasie. Według J. Strzałka, T. Wojsznis, Katedra Elektroenergetyki AGH, Zasady wykonywania pomiarów uziemień i oceny wyników pomiarów.