PROMIENIOWANIE LASEROWE

– promieniowanie monochromatyczne o długości fal widzialnych w zakresie podczerwieni i nadfioletu. Pełny zakres promieniowania laserowego określa się w granicach długości fal od 180 nm do 1mm. Nazwa laser pochodzi od pierwszych liter słów – light amplification by stimulated emision of radiation – co oznacza wzmocnienie  światła przez wymuszoną emisję promieniowania. W zależności od rodzaju ośrodka czynnego lasery możemy podzielić na : stałe, gazowe, półprzewodnikowe, cieczowe.  Zagrożenia związane z obsługą i wykorzystaniem laserów mają charakter krótkotrwałej i przypadkowej ekspozycji. Zagrożenia te dotyczą  oczu i skóry na promieniowanie laserowe. Może to być bezpośrednie  promieniowanie związane z przypadkowym wtargnięciem w wiązkę światła laserowego lub promieniowanie rozproszone czy odbite od przedmiotów stojących na drodze wiązki światła laserowego.  Ochrona: unikanie kontaktu z promieniowaniem, a zwłaszcza niepatrzenie w wiązkę promieniowania laserowego, noszenie okularów (gogli) dobranych do danej długości fali i natężenia promieniowania. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe w środowisku pracy, ODDK Gdańsk 2006 r.