– czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Według ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
– to dyscyplina naukowa zajmująca się dostosowaniem pracy do możliwości psychofizycznych człowieka. Ma na celu humanizowanie pracy poprzez taką organizację układu: człowiek-maszyna-warunki otoczenia, aby praca była wykonywana przy możliwie niskim koszcie biologicznym i najbardziej efektywnie, co uzyskuje się m.in. poprzez eliminację zagrożeń wypadkowych i źródeł chorób zawodowych. Ergonomia jest nauką interdyscyplinarną. Korzysta z dorobku takich […]
– dziedzina medycyny zajmująca się zapobieganiem chorobom oraz promowaniem zdrowia w społeczeństwie przez organizację wydajnych systemów leczenia, ograniczenie chorób zakaźnych, zapewnienie bezpieczeństwa pracy, edukację zdrowotną, zapewnienie i zorganizowanie lekarskiej, pielęgniarskiej i pomocniczej opieki zdrowotnej. Według R.M. Youngson, Collins Słownik encyklopedyczny Medycyna; RTW 1997 r.