– jednostka oporu elektrycznego w układzie SI. Jest to opór między dwoma punktami przewodnika, gdy przyłożenie między tymi punktami różnicy potencjałów 1 wolta wywołuje przepływ prądu o natężeniu 1 ampera. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.
Zobacz także
POLIMER
– substancja składająca się z cząsteczek stanowiących sekwencję jednego lub kilku rodzajów jednostek monomeru. Cząsteczki te muszą charakteryzować się statystycznym rozkładem masy cząsteczkowej w pewnym zakresie, a różnice w masie cząsteczkowej powinny wynikać przede wszystkim z różnic w liczbie jednostek monomeru w cząsteczce. Polimer zawiera: a) cząsteczki stanowiące prostą większość wagową, które zawierają co najmniej […]
BRZĘCZYK
– sygnalizator akustyczny niewielkiej mocy.
SPAWALNIA
– odpowiednio przystosowane pomieszczenie lub wydzieloną część pomieszczenia, w którym są zlokalizowane stałe stanowiska spawalnicze. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470).