– pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 82. W powietrzu występuje w postaci aerozolu. Pochodzi głównie ze spalin samochodowych. Dodawany jest do benzyny jako środek przeciwstukowy. Jest silnie trujący. Średnie stężenie ołowiu w powietrzu wynosi od 1 do 3 µg/m³. W godzinach szczytu komunikacyjnego w miastach dochodzi do 25 – 30 µg/m³. Według Karty charakterystyki substancji chemicznej.
Zobacz także
LOBBY
– grupy pozaparlamentarne, wywierające wpływ – najczęściej za pomocą środków ekonomiczno-politycznych – na instytucje rządowe różnego szczebla, tak by podejmowane decyzje, inicjatywy (np. legislacyjne w zakresie ochrony pracy) i aktualnie prowadzona polityka, były korzystne dla określonych grup, organizacji, korporacji, gałęzi przemysłu itp. Wg Słownika Socjologicznego, 1997 r.
SUBSTANCJE DRAŻNIĄCE
– związki chemiczne, przeważnie w postaci gazowej, wywołujące drażnienie błon śluzowych i skóry. Należą do nich: amoniak, chlorowodór, chlor, fosgen, tlenki azotowe, fluor, kleje i rozpuszczalniki, związki ftalowe i inne. Według B. Rączkowski, BHP w praktyce, ODDK, Gdańsk 2009 r. 10) drażniące – substancje i mieszaniny niewykazujące działania żrącego, które w przypadku krótkotrwałego, długotrwałego lub wielokrotnego […]
KARBID (CaC2)
– surowiec służący do produkcji acetylenu. Nazywany węglikiem wapnia lub acetylenkiem wapnia. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji i magazynowaniu gazów, napełnianiu zbiorników gazami oraz używaniu i magazynowaniu karbidu (Dz. U. z 2004 r. nr 7, poz. 59).
