– teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie odrębnych przepisów, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu tego terenu. Według ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) .
Zobacz także
WENTYLACJA MIEJSCOWA WYWIEWNA
– polega na usuwaniu zanieczyszczeń z miejsca ich powstawania, nie dopuszczając do ich rozprzestrzeniania. Powinna być stosowana w przypadku gdy istnieją w pomieszczeniu skupione źródła ciepła, wilgoci lub zanieczyszczeń albo w przypadku, gdy przebywanie ludzi ogranicza się tylko do określonych części pomieszczenia. Wentylacja miejscowa jest zazwyczaj uzupełnieniem wentylacji ogólnej. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe w […]
URZĄDZENIE TRYSKACZOWE
– stałe, wodne urządzenie gaśnicze służące do gaszenia pożaru i alarmowania o jego powstaniu. Według M. Skaźnik, Ochrona przeciwpożarowa – poradnik, EKO – POŻ Sp. z o.o., Katowice 1997 r.
OCHRONY GŁOWY
– środki ochrony indywidualnej zabezpieczające głowę pracownika przed urazami spowodowanymi uderzeniem przez spadające przedmioty oraz uderzeniem głową o wystające elementy konstrukcyjne. Najczęściej stosowane są hełmy ochronne, które mogą dodatkowo chronić przed porażeniem prądem elektrycznym, wysoką temperaturą, odpryskami stopionego metalu, warunkami atmosferycznymi.
