– narzędzia (maszyny, urządzenia) ręczne napędzane silnikiem elektrycznym, pneumatycznie lub magnetycznie, przeznaczone do wykonywania pracy mechanicznej. Skonstruowane w ten sposób, że silnik stanowi część składową narzędzia, które w łatwy sposób może być przeniesione na miejsce pracy i które podczas pracy jest trzymane w ręku lub podwieszone. Narzędzie może być wyposażone w wałek giętki, przy czym silnik może być przenośny lub zamocowany na stałe. Według norm dotyczących bezpieczeństwa użytkowania narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym, z serii: PN-EN 60745 i PN-EN 50144.
Zobacz także
DOBRA PRAKTYKA INŻYNIERSKA (ZAWODOWA)
– wykorzystanie najnowszej wiedzy inżynierskiej i technicznej do projektowania, produkowania, kontrolowania i użytkowania wyrobów.
BUDYNEK
– obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Według ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).
TEMPERATURA ZAPŁONU CIECZY PALNEJ
– najniższa temperatura, w której badana ciecz ogrzana w ściśle określony sposób przy ciśnieniu atmosferycznym równym 1013,25 hPa, wydziela ilość par wystarczającą do wytworzenia z powietrzem nad powierzchnią cieczy mieszaniny zapalającej się na krótką chwilę przy zbliżeniu płomienia. Za ciecze palne uważa się ciecz o temperaturze zapłonu do 100ºC. Ciecze palne o temperaturze zapłonu do […]
