– 1) środowisko termiczne – warunki cieplne miejsca pracy człowieka. Pracownik powinien mieć zapewniony tzw. komfort cieplny, czyli takie warunki, w których ubrany stosownie do rodzaju i warunków pracy nie odczuwa chłodu lub gorąca w czasie jej wykonywania. Występuje wtedy stan równowagi cieplnej całego ciała. Na równowagę cieplną maja wpływ parametry charakteryzujące powietrze, takie jak: temperatura, wilgotność względna, prędkość ruchu powietrza, promieniowanie cieplne.
Ponadto na równowagę cieplną wpływają: aktywność fizyczna człowieka, metabolizm, oporność cieplna odzieży (izolacyjność), stosunek pola powierzchni ciała okrytego odzieżą do pola odkrytego, temperatura powierzchni odzieży. Rozróżniamy mikroklimat: gorący, umiarkowany i zimny. Według B. Rączkowski, BHP w praktyce , ODDK Gdańsk 2009 r. 2) zespół czynników meteorologicznych bezpośrednio określających bytowe warunki organizmu lub grupy organizmów;3) klimat charakterystyczny dla małej części środowiska, której odrębność jest wynikiem specyfiki układu czynników ją tworzących, np. wysokością i wahaniami temperatury, wilgotności, szybkością ruchu powietrza itp. Do podstawowych czynników kształtujących mikroklimat środowiska należy zaliczyć temperaturę powietrza, wilgotność, ruch powietrza, promieniowanie cieplne, ciśnienie atmosferyczne. Wszystkie części składowe mikroklimatu wywierają wpływ na samopoczucie człowieka, jego sprawność fizyczną i umysłową, na wydajność pracy oraz zachowanie dobrego stanu zdrowia. Mikroklimat decyduje także o gospodarce cieplnej organizmu. Według Wikipedii.
