– oznacza pojedynczy obszar, na terenie którego – jeżeli znajduje się tam więcej niż jeden producent substancji – wspólnie użytkowana jest określona infrastruktura i wyposażenie. Według ustawy z dnia 11 stycznia 2001 o substancjach i preparatach chemicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1222) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1907/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów.
Zobacz także
RYZYKO WYPADKOWE KONTROLOWANE
– oznacza, że wszystkie teoretyczne i praktyczne, lecz prawdopodobne okoliczności i przyczyny powstania zagrożenia wypadkowego, a także jego aktywizacji zostały wszechstronnie poznane i uświadomione (zidentyfikowane). Ponadto zastosowano dostateczne środki techniczno – technologiczne, organizacyjne i związane z zachowaniem ludzi, uniemożliwiające zaistnienie zagrożenia wypadkowego, a także nawet w przypadku jego zaistnienia – uniemożliwiające jego aktywizację. Na podstawie […]
KWALIFIKACJA BUDYNKÓW DO KATEGORII ZAGROŻENIA LUDZI
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie: § 209. 1. Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe w rozumieniu § 226, z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania, dzieli się na: 1) mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej charakteryzowane kategorią zagrożenia ludzi, określane […]
CAŁKOWITA REZYSTANCJA UZIEMIENIA
– rezystancja (oporność) między głównym zaciskiem uziemiającym a ziemią. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.