– to materiał, który w temperaturze 50°C ma prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary), nie jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa, i który charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia równą lub niższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa lub jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90, albo nie jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem). Dla potrzeb wymagań wobec cystern przewóz w stanie ciekłym oznacza przewóz materiałów ciekłych, zgodnych z powyższą definicją lub materiałów stałych nadawanych do przewozu w stanie stopionym. Według oświadczenia rządu polskiego z dnia 16 stycznia 2009 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 162).
Zobacz także
DZIAŁANIA INTERWENCYJNE
– działania, które zapobiegają narażeniu lub zmniejszają narażenie ludzi w wyniku zdarzenia radiacyjnego, polegające na oddziaływaniu na źródło promieniowania jonizującego, źródło skażeń promieniotwórczych, drogi rozprzestrzeniania tych skażeń oraz na ludzi. Według ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42 poz. 276).
BOKS
– wydzielona część większego pomieszczenia.
OPÓR ELEKTRYCZNY (opór elektryczny czynny; rezystancja; oporność elektryczna)
– stosunek różnicy potencjałów na końcach elementu elektrycznego do natężenia prądu przepływającego przez niego. Jest to zatem miara oporu, jaki dany element stawia przepływowi ładunku elektrycznego. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.
