– zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub preparatu chemicznego oraz zasad i zaleceń ich bezpiecznego stosowania. Jest przeznaczona przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska. Niedopuszczalne jest stosowanie w działalności zawodowej substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych bez posiadania karty charakterystyki. Według ustawy z 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych. (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1222).
Zobacz także
MEDYCYNA SPOŁECZNA
– dziedzina medycyny zajmująca się zapobieganiem chorobom oraz promowaniem zdrowia w społeczeństwie przez organizację wydajnych systemów leczenia, ograniczenie chorób zakaźnych, zapewnienie bezpieczeństwa pracy, edukację zdrowotną, zapewnienie i zorganizowanie lekarskiej, pielęgniarskiej i pomocniczej opieki zdrowotnej. Według R.M. Youngson, Collins Słownik encyklopedyczny Medycyna; RTW 1997 r.
OŚWIETLENIE AWARYJNE
– oświetlenie stosowane w niektórych przypadkach, na przykład podczas zaniku oświetlenia podstawowego. Oświetlenie awaryjne wykorzystuje się jako: oświetlenie ewakuacyjne i oświetlenie bezpieczeństwa. Według normy PN-EN 1838, oświetlenie awaryjne jest ogólnym określeniem kilku specyficznych odmian oświetlenia: 1) Oświetlenie ewakuacyjne: Oświetlenie drogi ewakuacyjnej Oświetlenie strefy otwartej Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka 2) Oświetlenie zapasowe Oświetlenie awaryjne to oświetlenie […]
CZAS PROWADZENIA
– czas kierowania pojazdem od momentu uruchomienia silnika do momentu jego zatrzymania, z uwzględnieniem chwilowych postojów, w szczególności zatrzymania się pojazdu na światłach, na przejeździe kolejowym. Według ustawy z 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców. (Dz. U. Nr 123, poz. 1354).
