– 1) każdy dźwięk, który może doprowadzić do utraty słuchu lub może być szkodliwy dla zdrowia albo niebezpieczny z innych względów; 2) drgania rozprzestrzeniające się w powietrzu w postaci fal akustycznych o częstotliwościach i natężeniach stwarzających uciążliwości dla ludzi i środowiska; hałas słyszalny 16 – 16000 Hz; hałas niesłyszalny, w tym: infradźwiękowy – 2–50 Hz, ultradźwiękowy – 10-100 kHz. Hałas w środowisku pracy charakteryzowany jest przez poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję dzienną (85 dB); maksymalny poziom dźwięku A – 115 dB; szczytowy poziom dźwięku C – 135 dB. Według: konwencji MOP nr 148 z 1997 r.; PN-N-01307. Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy; PN-N-01307: 1994. Hałas. Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy. Wymagania dotyczące wykonywania pomiarów; ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).
Zobacz także
CHRONOMETRAŻ
– pomiar czasu wykonywania poszczególnych operacji (czynności) składających się na określoną pracę.
ODSTĘP ELEKTRYCZNY
– odstęp w powietrzu, który zabezpiecza przed przeskokiem elektrycznym podczas prac pod napięciem. Zgodnie z terminologią ogólną jest to minimalny odstęp pomiędzy dwiema elektrodami, reprezentującymi dwie części pod napięciem lub części pod napięciem i części uziemione, wymagany w celu stwierdzenia, że znikome jest prawdopodobieństwo wystąpienia przeskoku elektrycznego pod wpływem ekstremalnych naprężeń elektrycznych odpowiadających przewidywanym warunkom […]
PRACA ZŁOŻONA
– taka praca, która zmusza wykonawcę do wydatkowania swoich sił umysłowych poza normalnym czasem przebywania na stanowisku pracy. Im większy jest wysiłek intelektualny przy danej pracy, im większe ona powoduje napięcie nerwowe, tym dłużej i intensywniej trwa proces rzeczywistego wydatkowania sił psychicznych także poza ustawowym, normalnym czasem pracy. Według A. Hansen Bezpieczeństwo i higiena pracy, […]
