– w zależności od płonącego materiału, jego stanu skupienia i sposobu spalania, pożary podzielono na grupy: A – pożary materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli; B – pożary cieczy i materiałów stałych topiących się; C – pożary gazów; D – pożary metali; F — tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych. Według rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563).
Zobacz także
WYPADKOZNAWSTWO
– wielodyscyplinarna wiedza praktyczna badająca zagrożenia przed i powypadkowe z wykorzystaniem metody prospektywnej i retrospektywnej oraz otwartej systematyki tzw. gałęzi TOL. Wiedza ujednolicająca pojęcia i postępowanie oraz umożliwiająca ustalanie pośrednich okoliczności i przyczyn zagrożeń wypadkowych (dalekich i bliskich) oraz zagrożeń bezpośrednich, które pod wpływem czynnika aktywizacji mogą doprowadzić do wypadku. Według A. Hansen Bezpieczeństwo i […]
DEGAZACJA
– wymagany okres, w którym artykuły sterylizowane tlenkiem etylenu zostaną pozbawione jego toksycznego działania, przy czym okres wietrzenia zależy od warunków: temperatury i wentylacji oraz rodzaju materiału, z którego wykonane są artykuły medyczne.
BIOLOGICZNY CZYNNIK CHOROBOTWÓRCZY
– posiadające zdolność wywoływania objawów chorobowych drobnoustroje komórkowe lub wytwarzane przez nie produkty, zewnętrzne i wewnętrzne pasożyty człowieka lub wytwarzane przez nie produkty, cząstki bezkomórkowe zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału genetycznego, w tym zmodyfikowane genetycznie hodowle komórkowe lub wytwarzane przez nie produkty. Według ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu […]
