– gromadzenie się ładunków elektrycznych na skutek elektryzowania się różnych materiałów, objawiające się wyładowaniami iskrowymi, mogącymi spowodować wybuch, pożar, zakłócenia w procesach technologicznych i w funkcjonowaniu urządzeń elektronicznych, a także mającymi często niekorzystny wpływ na organizm ludzki. Podczas elektryzacji statycznej występują wysokie wartości napięcia elektrycznego wynoszącego, np. przy chodzeniu w skórzanym obuwiu (podeszwy) po wełnianym dywanie – 14.000 V, podczas rozpylania farby przy malowaniu natryskowym – 10.000 V, przy wypływie sprężonego azotu z butli – 9.000 V, podczas chodzenia w gumowym obuwiu – 1.000 V. Powstawaniu elektryczności statycznej zapobiega się poprzez instalacje uziemiające, a także np. poprzez zwiększanie wilgotności względnej powietrza, nadmuchiwanie miejsc zagrożonych wybuchem na skutek elektryczności statycznej zjonizowanym powietrzem pobieranym spoza strefy zagrożenia wybuchowego oraz przez ograniczanie prędkości przepływu cieczy organicznych lub gazów.
Zobacz także
CYJANOWODÓR (HCN)
– silnie trująca ciecz używana w rozcieńczeniu do dezynfekcji i zwalczania szkodników; kwas pruski, kwas cyjanowodorowy.
GRUPY POŻARÓW
– w zależności od płonącego materiału, jego stanu skupienia i sposobu spalania, pożary podzielono na grupy: A – pożary materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli; B – pożary cieczy i materiałów stałych topiących się; C – pożary gazów; D – pożary metali; F — tłuszczów i olejów […]
BUDOWA
– wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę oraz przebudowę obiektu budowlanego. Według ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118).
