– najwyższy dopuszczalny poziom określonego czynnika lub jego metabolitu w odpowiednim materiale biologicznym lub najwyższą dopuszczalną wartość odpowiedniego wskaźnika, określającego oddziaływanie czynnika chemicznego na organizm; w szczególności materiałem biologicznym są krew i mocz pobrane od pracowników. Według rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 11, poz. 86).
Zobacz także
ŚCIEKI
– rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi: a) wody zużyte na cele bytowe lub gospodarcze, b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach działu III rozdziału 4 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne oraz w przepisach ustawy […]
FREONY
– pochodne fluorowochlorowe metanu i etanu. Najważniejszym jest tzw. freon 12 CCl2F2 – stosowany jest m.in. jako czynnik chłodzący w chłodziarkach i jako rozpuszczalnik. W stanie gazowym nie jest wybuchowy. Główny „winowajca” tzw. dziury ozonowej w stratosferze.
OŁÓW (Pb)
– pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 82. W powietrzu występuje w postaci aerozolu. Pochodzi głównie ze spalin samochodowych. Dodawany jest do benzyny jako środek przeciwstukowy. Jest silnie trujący. Średnie stężenie ołowiu w powietrzu wynosi od 1 do 3 µg/m³. W godzinach szczytu komunikacyjnego w miastach dochodzi do 25 – 30 µg/m³. Według Karty charakterystyki substancji […]
