– najwyższy dopuszczalny poziom określonego czynnika lub jego metabolitu w odpowiednim materiale biologicznym lub najwyższą dopuszczalną wartość odpowiedniego wskaźnika, określającego oddziaływanie czynnika chemicznego na organizm; w szczególności materiałem biologicznym są krew i mocz pobrane od pracowników. Według rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 11, poz. 86).
Zobacz także
CYKL
– szereg identycznych lub podobnych czynności, procesów lub zjawisk występujących w niezmieniającej się kolejności i powtarzających się okresowo.
SUBSTANCJE DRAŻNIĄCE
– związki chemiczne, przeważnie w postaci gazowej, wywołujące drażnienie błon śluzowych i skóry. Należą do nich: amoniak, chlorowodór, chlor, fosgen, tlenki azotowe, fluor, kleje i rozpuszczalniki, związki ftalowe i inne. Według B. Rączkowski, BHP w praktyce, ODDK, Gdańsk 2009 r. 10) drażniące – substancje i mieszaniny niewykazujące działania żrącego, które w przypadku krótkotrwałego, długotrwałego lub wielokrotnego […]
CIŚNIENIE KRYTYCZNE SZYBKIEJ PROPAGACJI PĘKNIĘĆ
– ciśnienie w rurach z tworzyw sztucznych, przy którym w temperaturze 273,15 K (0°C) następuje szybkie rozprzestrzenianie pęknięć. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. (Dz. U. Nr 97, poz. 1055).
