– choroba określona w wykazie chorób zawodowych, o którym mowa w art. 237 §1 pkt 2 Kodeksu pracy, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy, przy wykonywaniu zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych, albo przy pracy w OHP. Niezdolność do pracy oraz jej związek z wypadkiem w szczególnych okolicznościach lub chorobą zawodową ustala lekarz orzecznik ZUS. Według ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach. (Dz. U. Nr 199, poz. 1674).
Zobacz także
WSPÓŁCZYNNIK PRZECIĄŻENIA
– stosunek obciążenia użytego do przeprowadzenia prób statycznych lub dynamicznych maszyny podnoszącej lub osprzętu do podnoszenia do maksymalnego udźwigu. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn.
PRAWO PRACY
– ogół norm prawnych regulujących społeczne stosunki pracy i sprawy z nimi związane. Są to przepisy zawarte w Kodeksie pracy, innych ustawach i aktach wykonawczych, określających prawa oraz obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na tej ustawie porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron […]
KRAJOWY SYSTEM RATOWNICZO-GAŚNICZY
– to integralna część organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, obejmująca, w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń, skupiająca jednostki ochrony przeciwpożarowej, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które dobrowolnie, w drodze umowy cywilnoprawnej, zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych; Według ustawy z dnia […]
