Wraz z pojawieniem się pandemii stało się jasne, że rozwiązania technologiczne i urządzenia, które dotychczas nie były potrzebne, teraz muszą się stać bardziej rutynowo stosowane.

Rozmowa z dr. inż. Karolem Tuśnio

ROZMAWIAŁ: Maciej Mazerant / Magazyn SEKA

Przygotowanie się do nowego wyzwania, jakim jest pandemia COVID-19, nie było łatwym zadaniem. W pierwszej kolejności konieczna była aktualizacja i opracowanie nowych procedur dla wszystkich pracowników. Pracownicy terenowi (Inżynierowie Serwisu oraz Specjaliści ds. Aplikacji) otrzymali nowe wytyczne odnośnie do sposobu pracy oraz zastosowania środków ochrony osobistej. Dla wszystkich pracowników prowadzone były szkolenia poszerzające wiedzę dotyczącą prawidłowego korzystania ze środków ochrony osobistej (prawidłowe ubieranie i zdejmowanie kombinezonu ochronnego). Do życia powołany został Sztab Kryzysowy, który w przypadku zgłoszeń od klientów decydował o zakresie prac i o tym, jakie środki ochrony osobistej mają być zastosowane podczas działań serwisowych. Pracownicy Działu Sprzedaży, by ograniczyć ryzyko ewentualnego zakażenia wirusem SARS-CoV-2, większość swoich działań przenieśli na płaszczyznę on-line. Pracownicy biurowi rozpoczęli pracę zdalną i rotacyjną. Ostatecznie dla wszystkich pracowników przygotowany został szereg wykładów o wirusie SARS-CoV-2 oraz pandemii COVID-19 i sposobach na ograniczenie możliwości zakażenia.

Kroki, które musi podjąć dana organizacja w celu ochrony swoich pracowników, będą zależne od jej struktury. Dbanie o higienę (mycie rąk), noszenie środków ochrony osobistej (maseczki) i mierzenie temperatury (podczas wejścia do budynku biurowego czy produkcyjnego) to jedne z najważniejszych elementów w walce z pandemią COVID-19. Ponieważ prawie 50% zakażeń wirusem SARS-CoV-2 może  rzebiegać bezobjawowo, wskazane jest wykonywanie u pracowników molekularnych testów diagnostycznych. Pozwalają one monitorować obecny stan ich zdrowia. Zaleca się, by regularnie wykonywać testy u osób, które pracują w warunkach podwyższonego ryzyka (oddziały szpitalne). Testy serologiczne wykrywające przeciwciała są tylko uzupełnieniem dla testów molekularnych i dają nam jedynie informację o kontakcie z wirusem w przeszłości.

Wraz z pojawieniem się pandemii stało się jasne, że rozwiązania technologiczne i urządzenia, które dotychczas nie były potrzebne, teraz muszą się stać bardziej rutynowo stosowane. Różnego rodzaju automatyczne kurtyny dezynfekujące, bezdotykowe dyspensery na płyn dezynfekujący, monitoring temperatury to jedne z pierwszych urządzeń, jakie zaczęły się pojawiać w naszym otoczeniu. Pandemia COVID-19 przyspieszy automatyzację i digitalizację procesów we wszystkich sferach naszego życia. Będzie to dotyczyć nie tylko automatów do sprzątania i dezynfekcji, ale także wszelkich urządzeń, które pozwolą nam ograniczyć bezpośredni kontakt z osobami potencjalnie zakażonymi.

Koszty badań diagnostycznych będą uzależnione od dwóch czynników: panelu badań, jaki został zaplanowany dla danej grupy pracowników i umowy z dostawcą rozwiązań diagnostycznych. Podstawowym badaniem dla osób pracujących w warunkach podwyższonego ryzyka lub wracających do pracy po urlopie wakacyjnym powinien być test molekularny. Tylko takie badanie pozwoli wykryć aktywne zakażenie, zwłaszcza u chorych bezobjawowo. Testy molekularne wykrywające SARS-CoV-2 są refundowane. Cena takiego testu (bez robocizny) w hurcie oscyluje w granicach 40-60 zł za oznaczenie, więc ewentualny koszt pracodawcy będzie uzależniony od umowy z dostawcą rozwiązania.
Dla kontrastu testy serologiczne wykrywające przeciwciała skierowane przeciwko SARS-CoV-2 nie są refundowane, a informacja, jaką nam dają, jest retrospektywna. Testy serologiczne powiedzą nam bowiem, czy osoba badana miała kontakt z wirusem w przeszłości i czy może być potencjalnie mniej narażona na reinfekcję. Takimi testami mogą być objęci np. pracownicy ochrony zdrowia w celu ustalenia, kto mógł przejść takie zakażenie bezobjawowo w przeszłości. Średnia cena jednego oznaczenia serologicznego to 10 zł (cena samego testu).

Diagnostyka chorych na COVID-19 jest procesem dość złożonym i zależy od tego, czy leczenie przebiega w warunkach domowych, czy szpitalnych. By wykonać test molekularny, potrzebny jest termocykler pozwalający na przeprowadzenie reakcji Real-Time PCR.   Diagnostyka serologiczna wykonywana jest głównie na zautomatyzowanych analizatorach immunochemicznych. W przypadku leczenia szpitalnego w ciężkich przebiegach COVID-19 konieczne jest wykonanie diagnostyki obrazowej pozwalającej ocenić stan płuc chorego – tomografia komputerowa lub RTG.

Wszystko zależy od rodzaju testu. Dodatni wynik testu molekularnego świadczy o tym, że pracownik jest nosicielem, może zarażać i niezwłocznie powinien być skierowany na kwarantannę. Kwarantannie i badaniu molekularnemu powinni zostać poddani wszyscy pracownicy, którzy mieli kontakt z chorym. Pracownicy mogą uzyskać dodatni wynik testu molekularnego dopiero po 6-10 dniach od kontaktu z chorym. Powrót do wykonywania obowiązków służbowych jest możliwy jedynie po uzyskaniu ujemnego wyniku testu molekularnego. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku testu serologicznego wskazane jest wykonanie testu molekularnego, by wykluczyć aktywne zakażenie (przeciwciała mogą pojawiać się po 10-14 dniach od zakażenia). Ujemny wynik testu molekularnego i dodatni testu serologicznego świadczą o przebyciu zakażenia w przeszłości.

dr inż. Karol Tuśnio
Specjalista ds. Aplikacji i Produktu,
odpowiedzialny za wdrożenia
rozwiązań z zakresu diagnostyki
laboratoryjnej i molekularnej.
Doktor biotechnologii.

Więcej dobrych praktyk w Magazynie SEKA

Zobacz także: