Instalacje klimatyzacyjne są rozwiązaniem technicznym służącym poprawie jakości powietrza wewnętrznego. W miarę wydłużenia się okresu eksploatacji, instalacje klimatyzacyjne mogą ulegać zanieczyszczeniu i stanowić źródło mikrobiologicznego skażenia powietrza. Zarówno w nowych budynkach, jak i tych już od wielu lat eksploatowanych powinno być prowadzone monitorowanie stanu instalacji klimatyzacyjnych pod kątem ich sprawności technicznej i jakości higienicznej oraz okresowe ich czyszczenie i ewentualna dezynfekcja.
Szkolenia F-gazy
Zobacz
Zagrożenia wynikające z niewłaściwej eksploatacji
Niestety, instalacje klimatyzacyjne sprzyjają rozwojowi szkodliwych czynników biologicznych, takich jak bakterie i grzyby. Powierzchnie zanieczyszczone pyłem oraz zwiększona wilgotność powietrza w kanale wentylacyjnym, filtrach powietrza, izolacjach cieplnych, tłumikach hałasu, chłodnicach powietrza itp. sprzyjają rozwojowi mikroorganizmów. Woda wykorzystywana w pracy systemów chłodniczych urządzeń klimatyzacyjnych może stać się doskonałym medium sprzyjającym rozmnażaniu się mikroorganizmów, m.in. grzybów z rodzaju Acremonium i Penicillium.
Ważnym aspektem, który należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu i eksploatacji systemów klimatyzacyjnych jest ich wpływ na jakość powietrza w pomieszczeniach. Nieprawidłowo działające lub niewłaściwie utrzymane instalacje klimatyzacyjne mogą przyczynić się do zwiększenia ryzyka wystąpienia chorób układu oddechowego, skórnego oraz infekcji układu moczowo-płciowego.
Najczęstszą przyczyną wystąpienia problemów z jakością powietrza w instalacjach klimatyzacyjnych jest nadmierne zanieczyszczenie systemów mikroorganizmami. Bakterie i grzyby, które rozwijają się w instalacjach klimatyzacyjnych, mogą powodować szereg chorób, w tym zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, astmę, a nawet zagrażające życiu zakażenia układu krążenia, takie jak legionelloza.
Konserwacja instalacji
Istotnym elementem eksploatacji instalacji klimatyzacyjnych jest regularna kontrola jakości higienicznej systemu wentylacyjnego oraz okresowe jego czyszczenie, wymiana filtrów i ewentualnie dezynfekcja. Proces czyszczenia instalacji powinien obejmować takie etapy, jak:
- ocena wstępna występowania ewentualnych zanieczyszczeń – badania wizualne elementów instalacji (takich jak centralna jednostka uzdatniająca powietrze, wentylatory, tłumiki hałasu) oraz ocena czystości przewodów wentylacyjnych przy użyciu przyrządów inspekcyjnych (boroskopy sztywne i giętkie, kamery, wideoskopy, samojezdne pojazdy inspekcyjne), ocena ilościowa pyłu osadzonego w instalacji (wizualna, grawimetryczna), ocena zanieczyszczeń mikrobiologicznych na powierzchniach przewodów wentylacyjnych
- usunięcie zanieczyszczeń – metody mechaniczne (np. za pomocą szczotek na wałkach obrotowych, sprężonym powietrzem), ręczne czyszczenie szczotkami i wycieranie, czyszczenie suchym lodem, parą wodną, sprężonym powietrzem lub stosując ultradźwięki
- dezynfekcja – metody chemiczne (roztwory preparatów biobójczych) lub metody fizyczne (ozonowanie lub promieniowanie promieniami nadfioletowymi)
- kontrola końcowa.).
Źródło: materiały CIOP i BIP
najbliższe szkolenia z zakresu BHP i PPOŻ.
Zobacz też: