„Zapobieganie zaburzeniom układu mięśniowo-szkieletowego poprzez zmniejszenie obciążenia” to hasło przewodnie obchodzonego rokrocznie w październiku (w 43. tygodniu kalendarzowym) Europejskiego Tygodnia Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy.
Organizator
Poszczególne Europejskie Tygodnie organizowane przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) i jej partnerów są poświęcone określonym zagadnieniom związanym z tematyką kampanii i mają na celu zwiększanie wiedzy na temat znaczenia aktywnego, opartego na uczestnictwie zarządzania problematyką bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.
Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego w Europie
Miliony pracowników w całej Europie cierpią na zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego związane z pracą. Jak pokazują dane z szóstego europejskiego badania warunków pracy, około trzy piąte pracowników w UE uskarża się na takie dolegliwości.
Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego związane z pracą to osłabienia struktur organizmu, na przykład mięśni, stawów i ścięgien, spowodowane lub nasilone głównie w wyniku pracy lub pod wpływem bezpośredniego otoczenia pracy. Mogą mieć bardzo szkodliwe skutki dla jakości życia osób i ich zdolności do pracy. Są jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności, zwolnień chorobowych i wcześniejszego przechodzenia na emeryturę.
Najczęstszymi zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego związanymi z pracą są ból pleców oraz bóle kończyn górnych. Do pojawienia się objawów takich schorzeń przyczyniają się czynniki fizyczne, organizacyjne, psychospołeczne i indywidualne.
Zgodnie z przeprowadzonym w 2019 r. Europejskim badaniem przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń najczęstszym rozpoznanym czynnikiem ryzyka w UE-27 jest powtarzalność ruchów rąk i ramion (zgłoszona przez 65% zakładów). Inne potencjalne przyczyny zaburzeń mięśniowo-szkieletowych obejmują: długotrwałe siedzenie (61%), które często uznaje się za nowe lub pojawiające się zagrożenie, podnoszenie lub przenoszenie osób lub ciężarów (52%), presję czasu (45%) oraz męczące lub bolesne pozycje pracy (31%).
Dlaczego to tak istotne?
Absencja w pracy spowodowana zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego stanowi wysoki odsetek opuszczonych dni roboczych w UE. Okresy nieobecności pracowników z takimi schorzeniami są w ujęciu średnim dłuższe niż pracowników bez problemów zdrowotnych.
Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego związane z pracą należą do najczęstszych przyczyn niepełnosprawności i zwolnień chorobowych oraz są najczęściej rozpoznawaną chorobą zawodową w takich krajach, jak Francja, Włochy, Łotwa i Hiszpania.
Jedna trzecia pracowników z takimi chorobami i innymi problemami zdrowotnymi uważa, że nie będą w stanie pracować na swoim stanowisku do wieku 60 lat.
Dodatkowo wskutek omawianych schorzeń zmniejsza się wydajność pracy, przy wyższych poziomach „prezenteizmu”, tj. przychodzenia do pracy mimo choroby, wśród osób z zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi niż wśród osób bez problemów zdrowotnych.
Źródło materiały CIOP i PIB