– urządzenie do przekazywania energii elektrycznej z jednego obwodu prądu przemiennego do innego z równoczesną zmianą napięcia, natężenia, fazy oraz impedancji. Składa się z uzwojenia pierwotnego, sprzężonego magnetycznie dzięki wspólnemu rdzeniowi ferromagnetycznemu lub bliskości z uzwojeniem wtórnym. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.
Zobacz także
DE IURE (łac.)
– zgodnie z obowiązującym prawem. Według W. Kopaliński Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983 r.
EMISJA
– wprowadzanie bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi: substancji, energii, takich jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne. Według ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).
NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE NATĘŻENIE (NDN) fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia
Najwyższe dopuszczalne natężenie fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia To najwyższe dopuszczalne natężenie fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia ustalone jako poziomy ekspozycji odpowiednio do właściwości poszczególnych czynników, których oddziaływanie na pracownika w okresie jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń Rozporządzenie Ministra Pracy i […]