– pracownik służby bhp posiadający zawód technika bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej 3-letni staż pracy w służbie bhp lub wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704 z późn. zm.).
Zobacz także
ELEKTRYCZNOŚĆ STATYCZNA
– gromadzenie się ładunków elektrycznych na skutek elektryzowania się różnych materiałów, objawiające się wyładowaniami iskrowymi, mogącymi spowodować wybuch, pożar, zakłócenia w procesach technologicznych i w funkcjonowaniu urządzeń elektronicznych, a także mającymi często niekorzystny wpływ na organizm ludzki. Podczas elektryzacji statycznej występują wysokie wartości napięcia elektrycznego wynoszącego, np. przy chodzeniu w skórzanym obuwiu (podeszwy) po wełnianym […]
DOBRA PRAKTYKA INŻYNIERSKA (ZAWODOWA)
– wykorzystanie najnowszej wiedzy inżynierskiej i technicznej do projektowania, produkowania, kontrolowania i użytkowania wyrobów.
HIGIENA
– (gr. hygeinos – leczniczy) – dział medycyny, badający wpływ środowiska na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Celem tych badań jest zapewnienie poszczególnym osobom oraz społeczeństwu jak najlepszych warunków rozwoju fizycznego i psychicznego. Praktycznymi wynikami higieny są wskazania dotyczące usuwania z życia ludzkiego wpływów ujemnych, w różny sposób zagrażających zdrowiu, i wprowadzania czynników dodatnich. Higiena […]