– pomieszczenie (gabinet stomatologiczny) lub zespół pomieszczeń przeznaczonych do udzielania indywidualnych świadczeń profilaktyczno-leczniczych w dziedzinie stomatologii zachowawczej, chirurgii stomatologicznej, chirurgii szczękowej, ortodoncji i profilaktyki ortodontycznej, stomatologii dziecięcej, protetyki stomatologicznej, chorób błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, Według rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1984 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w poradniach i pracowniach stomatologicznych (Dz. U. Nr 37, poz. 197).
Zobacz także
ZNAK BEZPIECZEŃSTWA
– znak utworzony przez kombinację kształtu geometrycznego, barwy i symbolu graficznego lub obrazkowego (piktogramu) albo tekstu, przekazujący określoną informację związaną z bezpieczeństwem lub jego zagrożeniem. Według rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
CHOROBA KESONOWA
– choroba dekompresyjna; choroba zawodowa nurków, kesoniarzy, dotykająca także pilotów; jej przyczyną są zbyt szybkie i wielokrotne wahania ciśnienia wewnętrznego organizmu wywołane zbyt szybkimi zmianami ciśnienia zewnętrznego, np. podczas szybkiego wynurzania się nurka nie chronionego sztywnym skafandrem, co powoduje uwalnianie się we krwi pęcherzyków rozpuszczonego powietrza, które uciskają zakończenia nerwów lub powodują zatory w krwiobiegu. […]
OCENA RYZYKA
– 1) proces analizowania ryzyka i wyznaczania dopuszczalności ryzyka. Według PN-N-18002:2000 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego; 2) wydawanie opinii (sądu) o ryzyku obejmujące: a) analizę ryzyka, b) wartościowanie ryzyka, c) decyzję o akceptacji ryzyka lub działaniach w celu zmniejszenia (redukcji) ryzyka. Według Nowoczesne metody zarządzania bezpieczeństwem. Ocena ryzyka […]
