OCHRONA PRACY

– 1) art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: „Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy”. Według art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; 2) ogólnie przyjęty skrót ochrony człowieka w procesie pracy. Obejmuje ona m.in. zagadnienia techniczne, higieniczne, sanitarne, organizacyjne, prawne i wychowawcze. Ochrona pracy jest dziedziną, w której prawo najgłębiej wkracza w problematykę techniczną i organizacyjną procesu produkcji. Przepisy o ochronie pracy cechuje to, że mają charakter prawa bezwzględnie obowiązującego, co oznacza, że postanowienia tych przepisów nie mogą być zmieniane na niekorzyść pracownika, choćby obie strony stosunku pracy tego sobie życzyły lub na to się godziły. Według ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.); 3) całokształt norm prawnych oraz środków badawczych, organizacyjnych i technicznych, mających na celu ochronę praw pracownika oraz ochronę jego życia i zdrowia przed czynnikami niebezpiecznymi i szkodliwymi w środowisku pracy, a także stworzenie mu optymalnych warunków pracy z punktu widzenia ergonomii, fizjologii i psychologii pracy. W definicji pojęcia ochrona pracy mieści się pojęcie bezpieczeństwo i higiena pracy. Według A. Hansen, Bezpieczeństwo i higiena pracy,Wydawnictwa szkolne i pedagogiczne, Warszawa 1998 r.