– dział medycyny zajmujący się człowiekiem na stanowisku pracy oraz wpływem pracy na zdrowie i zdrowia na zdolność do pracy. Jest w zasadzie częścią medycyny prewencyjnej i środowiskowej, która na podstawie znajomości warunków pracy usiłuje wykrywać i eliminować czynniki ryzyka dla zdrowia związane z pracą. Według R.M. Youngson, Collins Słownik encyklopedyczny Medycyna; RTW 1997 r.
Zobacz także
CECHOWANIE
– opatrywanie produktu znakiem umownym, oznaczającym rodzaj, wielkość, jakość lub tp. cechę lub znak zgodności z normą lub innymi wymaganiami.
DOTYK POŚREDNI
– dotknięcie przez człowieka lub zwierzę części przewodzących dostępnych, które znalazły się pod napięciem w wyniku uszkodzenia izolacji. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
DROGA EWAKUACYJNA
– najkrótsze połączenie pomiędzy pomieszczeniami budynku, a wyjściem ewakuacyjnym prowadzącym na zewnątrz budynku, umożliwiające ewakuację ludzi lub mienia. Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.).