– izolacja składająca się z izolacji podstawowej i izolacji dodatkowej. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki. Między obwodem elektrycznym, a dostępnymi częściami metalowymi są dwa niezależne układy izolacyjne: izolacja podstawowa i izolacja dodatkowa. Są one przedzielone przegrodą metalową, aby każdy z osobna można zbadać, np. mierząc rezystancję izolacji albo przykładając napięcie probiercze. W izolację podwójną wyposaża się sprzęt gospodarstwa domowego i narzędzia ręczne. Według E. Musiał, Zagrożenia pochodzące od urządzeń elektrycznych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992 r.
Zobacz także
NAPIĘCIE DOTYKOWE BEZPIECZNE UL
– najwyższa dopuszczalna wartość napięcia dotykowego, które może się długotrwale utrzymywać w określonych warunkach otoczenia.
WPROWADZENIE DO UŻYTKOWANIA
– zastosowanie przyrządu pomiarowego po raz pierwszy do celu, dla którego jest on przeznaczony. Według ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach.
IZOLACJA WZMOCNIONA
– izolacja zapewniająca ochroną przed porażeniem prądem elektrycznym w stopniu równoważnym izolacji podwójnej. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
