– 1) każdy dźwięk, który może doprowadzić do utraty słuchu lub może być szkodliwy dla zdrowia albo niebezpieczny z innych względów; 2) drgania rozprzestrzeniające się w powietrzu w postaci fal akustycznych o częstotliwościach i natężeniach stwarzających uciążliwości dla ludzi i środowiska; hałas słyszalny 16 – 16000 Hz; hałas niesłyszalny, w tym: infradźwiękowy – 2–50 Hz, ultradźwiękowy – 10-100 kHz. Hałas w środowisku pracy charakteryzowany jest przez poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję dzienną (85 dB); maksymalny poziom dźwięku A – 115 dB; szczytowy poziom dźwięku C – 135 dB. Według: konwencji MOP nr 148 z 1997 r.; PN-N-01307. Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy; PN-N-01307: 1994. Hałas. Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy. Wymagania dotyczące wykonywania pomiarów; ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).
Zobacz także
BUDYNEK ZAMIESZKANIA ZBIOROWEGO
– budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi, w szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, dom wycieczkowy, schronisko młodzieżowe, schronisko, internat, dom studencki, budynek koszarowy, budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich, a także budynek do stałego pobytu ludzi, w szczególności dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny. Według rozporządzenia […]
DZIAŁANIA KORYGUJĄCE
– działania podjęte w celu usunięcia przyczyn istniejącej niezgodności lub innej niepożądanej sytuacji oraz w celu niedopuszczenia do ich ponownego wystąpienia. Według PN-N-18001. Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Wymagania.
GŁÓWNY PRZEWÓD WYRÓWNAWCZY
– przewód ochronny zapewniający wyrównanie potencjałów, podłączony do głównej szyny (zacisku) uziemiającej GSU. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.