– choroba określona w wykazie chorób zawodowych, o którym mowa w art. 237 §1 pkt 2 Kodeksu pracy, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy, przy wykonywaniu zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych, albo przy pracy w OHP. Niezdolność do pracy oraz jej związek z wypadkiem w szczególnych okolicznościach lub chorobą zawodową ustala lekarz orzecznik ZUS. Według ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach. (Dz. U. Nr 199, poz. 1674).
Zobacz także
POMIESZCZENIE GOSPODARCZE
– pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub loka-lem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz. U. 2019, poz. […]
MAKSYMALNY POZIOM DŹWIĘKU A
– określany jest jako maksymalna wartość skuteczna poziomu dźwięku A, występująca w czasie obserwacji. Nie powinien on przekraczać wartości 115 dB. Według rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 217, poz. 1833 z […]
CZĘŚĆ CZYNNA
– przewód lub część przewodząca instalacji elektrycznej mogąca znaleźć się pod napięciem w warunkach normalnej pracy instalacji elektrycznej wraz z przewodem neutralnym N lecz z wyłączeniem przewodu ochronno-neutralnego PEN. Uwaga: z terminu tego nie musi koniecznie wynikać ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Według. PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.
