– gaz obojętny, bezbarwny i bezwonny stanowiący około 80% składu atmosfery ziemskiej. Jest składnikiem wszystkich białek, w moczu znajduje się jeden z jego związków – mocznik. Podwyższone ciśnienie atmosferyczne powoduje, że azot rozpuszcza się we krwi, a nagłe przejście z otoczenia o bardzo wysokim ciśnieniu atmosferycznym do otoczenia o niskim ciśnieniu może spowodować uwalnianie pęcherzyków gazu do krwi i tworzenie się zatorów powietrznych. Taka sytuacja może pojawić się u nurków, którzy po przebywaniu pod wodą na dużej głębokości zbyt szybko wynurzają się na powierzchnię. Według R.M. Youngson, Collins Słownik encyklopedyczny Medycyna; RTW 1997 r.
Zobacz także
PRÓBKA POWIETRZA
– określona objętość powietrza (lub wydzielone z niej zanieczyszczenia), pobrana w celu przeprowadzenia badań zawartych w nim substancji zanieczyszczajacych . Ze względu na technikę pobierania próbki powietrza dzieli się na pobrane izolacyjnie oraz z wyodrębnieniem zanieczyszczeń. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe w środowisku pracy, ODDK Gdańsk 2006 r.
WPROWADZENIU DO UŻYWANIA
– pierwsze udostępnienie użytkownikowi wyrobu medycznego gotowego do używania w celu użycia zgodnie z przewidzianym zastosowaniem na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Według ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych.
ALKALOIDY
– zasadowe związki organiczne pochodzenia roślinnego, wykazujące silne, nieraz trujące działanie fizjologiczne na organizm człowieka. Przeważająca większość alkaloidów to substancje stałe, jedynie nieliczne są cieczami. Większość jest albo bardzo słabo, albo wcale nierozpuszczalna w wodzie, natomiast bardzo łatwo rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych. Do tej pory poznano budowę ok. 6500 alkaloidów, z których ponad sto […]
